Chcecie słyszeć o nadziejach,
o miłości, ludzkich smutkach,
jak człek prosty zło zwycięża,
jak zło człeka w ziemię wkrusza.
O przyjaźni chcecie słuchać,
o wierności, męstwie, sile,
jak człowieka świat posłuchał,
jak człek ginie w świata pyle.
Mówić chcecie o rycerzach,
co szli dzielnie w szrankach stawać,
raz zdołali los okiełznać,
raz na zgubę los ich skazał.
Czytać chcecie i o magach,
co, dotykiem, jednym gestem
świat z popiołów mogą stwarzać,
grzebać mogą świat w popiele.
Śpiewać chcecie o żeglarzach,
co, poznawszy ląd nieznany,
raz wskazali go na mapach,
raz rozbili się o skały.
Na cóż jednak słowa, dźwięki,
na cóż słuchać o przeszłości,
na cóż tworzyć opowieści?
Przewróciwszy księgi strony,
zaraz wstaje jawa ciemna,
z cienia światy w cień pochłania,
gasną pieśni o marzeniach,
giną Statki w jej Przystaniach.
Twórczość
Odór Dras-Leony – fanfik Dziedzictwo, choć nie ma to większego znaczenia
Choć w pewien przerażający sposób ten tekst może nawiązywać do tragedii rozgrywającej się za naszą wschodnią granicą, nie został nią zainspirowany. Pomysł mam od przynajmniej trzech lat, ale nigdy nie mogłem się zebrać, by go Czytaj dalej…
11 komentarzy
Elanor · 26 kwietnia 2019 o 20:27
To! Jest! Genialne!
pajper · 26 kwietnia 2019 o 20:30
Inspiracją był twój wpis, Weroniko, konkretnie „Luźne spostrzeżenia o światach i tworzeniach” czy jak to się zwie.
amel · 26 kwietnia 2019 o 20:36
Pana sposób pisania nieodparcie kojarzy mi się z twórczością J.R.R. Tolkiena. Nie wiem, dlaczego.
Piękne. I takie prawdziwe. A szkoda, bo przecież tylko od nas to zależy.
Elanor · 26 kwietnia 2019 o 21:55
@Amel
Wiesz co? Jak Cię kiedyś spotkam, to postawię Ci… lody, czy co tam lubisz. Stwierdzenie, że trafiłaś w sedno to zdecydowanie za mało.
@Pajper
To jest obecnie najlepszy z Twoich wierszy. Nagły, ogromny przeskok, podobnie jak w przypadku opowiadań.
helenkagd · 26 kwietnia 2019 o 22:22
Nic dodać, nic ująć.
agakrawcow · 27 kwietnia 2019 o 01:54
Łaaaaaaaał!
Suuuuuupeeeeeeeeer!
ambulocet · 27 kwietnia 2019 o 10:15
Nie wiem, czy to najlepszy z Twoich wierszy. Trudno powiedzieć, bo jest poprostu inny. Twoje wiersze utrzymame w astronomicznoprzyrodniczomorskim klimacie bardzo mi się podobają. Bardzo oddziałują na wyobraźnię. Ten utwór jest właśnie utrzymany bardziej w klimacie opowieści fantasy, albo wręcz gawendy. Naturalnie też skojarzył mi się z Tolkienem. Świetny tekst.
Julitka · 27 kwietnia 2019 o 11:10
@Amel Mówiłam, że Cię kocham?
Pajper to Tolkienomaniak, zdecydowanie zarażony Tolkienonezją niepospolitą. Także…
jamajka · 4 maja 2019 o 13:13
@Amel bo on ma świiiiiiira na tym punkcie.
Monte · 11 stycznia 2021 o 16:19
Ładne.
Snajper22 · 13 maja 2022 o 01:06
Piękne. 🙂